Te gek voor woorden? Toevallig zag ik gisteren de film "Er ist wieder da", een hilarische, absurdistische slapstick die je gaandeweg met een aantal wrange vragen opzadelt over hoe makkelijk misnoegde geesten te manipuleren zijn en welke verantwoordelijkheid politici en media daarin dragen. Schrikbarend: de snelheid waarmee de gieren binnen de #NVA (en het is enigszins geruststellend te zien dat hierover zelfs binnen die partij onenigheid heerst) zich op het thema hebben gestort om de oprechte woede, het verdriet, de ontreddering in Vlaanderen na de terreurgolf te kapen voor hun voze vetzakkerij.
Onderaan nog een toemaatje om in de sfeer te blijven.
Franse beelden boerkiniverbod roepen dwingende vraag op: vanaf wanneer is vergelijken met jaren dertig oké?
Het zijn verbijsterende beelden. Een vrouw ligt op het strand van Nice aan de Franse Méditerranée in kledij die het grootste deel van haar lichaam bedekt: een legging, een hemd, een hoofddoek voor het haar. Vier politie-agenten komen rond haar staan. De vrouw heeft de keus: ophoepelen en boete betalen, of haar lichaam meer ontbloten. De vrouw, duidelijk geïntimideerd door de politiemacht, kiest de laatste optie... (lees verder)
Er ist wieder da: wrang lachen met de wil van Hitler
Als bijlage bij de post over het boerkiniverbod in Nice.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten